Η συγχώρεση είναι μια διαδικασία που απαιτεί ψυχική δύναμη, θάρρος και αγαλλίαση. Συχνά, όταν μας πληγώνει κάποιος, η πρώτη αντίδρασή μας είναι η οργή ή η αποδοκιμασία. Όμως, η συγχώρεση δεν αφορά μόνο τον δέκτη , αλλά και τον ίδιο τον εαυτό μας. Όταν συγχωρούμε, δεν ακυρώνουμε το λάθος του άλλου, αλλά επιλέγουμε να μην αφήνουμε την αρνητικότητα να κυριαρχεί στη ζωή μας, καθώς επιτρέπουμε στο υποσυνείδητό μας να είναι ξέγνοιαστο.
Η συγχώρεση μπορεί να είναι δύσκολη, ειδικά όταν οι πληγές είναι βαθιές, αλλά αποτελεί έναν τρόπο απελευθέρωσης. Όταν κρατάμε κακία, επηρεάζουμε την ψυχική μας υγεία και την καθημερινότητά μας. Αντίθετα, η συγχώρεση μάς επιτρέπει να προχωρήσουμε, να θεραπευτούμε και να αφήσουμε πίσω μας τα αρνητικά συναισθήματα, τα οποία αποτελούν τροχοπέδη για την εξέλιξη μας.
Επιπλέον, η συγχώρεση δεν σημαίνει ότι ξεχνάμε ή δικαιολογούμε τις πράξεις του άλλου. Σημαίνει ότι αποδεχόμαστε την ανθρώπινη αδυναμία, προσπερνάμε το γεγονός και επιλέγουμε την εσωτερική ειρήνη πάνω από την εκδίκηση ή την αντίπραξη.
Η συγχώρεση ενισχύει τις σχέσεις, είτε είναι οικογενειακές, φιλικές ή ρομαντικές, καθώς δημιουργεί ένα περιβάλλον κατανόησης και αποδοχής. Επίσης, είναι ένας τρόπος να αποδεχτούμε τις ατέλειες μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι κάνουμε λάθη και ότι κανένας δεν μπορεί να προσεγγίσει την τελειότητα.
Συνοψίζοντας, η συγχώρεση είναι μια πράξη δύναμης και όχι αδυναμίας. Δεν αφορά μόνο το να αφήσουμε κάποιον άλλο να «ξεφύγει», αλλά κυρίως να ελευθερωθούμε εμείς από το βάρος της αρνητικότητας και τα δεσμά του πόνου. Είναι μια επιλογή που μας φέρνει πιο κοντά στην ψυχική και συναισθηματική μας ισορροπία.
Νάσια Γαλιάτσου, Γανθ1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.